هوش ایرانی

 

می‌گویند پادشاه هند، بازی شطرنج را برای انوشیروان پادشاه ایران فرستاد و گفت که شطرنج عین زندگی‌ست. و اگر شهرت ایرانیان به هوش و زیرکی درست باشد، باید بتوانند راز بازی شطرنج را کشف کنند. انوشیروان سه روز مهلت خواست. و بعد از این‌که از همهء دانشمندان و علمای دم و دستگاهش ناامید شد، دست به دامن وزیر بسیار زیرک و هوشمندش، بزرگمهر شد. 

بزرگمهر به یک چشم بر هم زدن راز بازی را کشف کرد و در جواب به پادشاه هند، بازی تخته نرد را اختراع کرد. در ضمن، به پیوستِ یک دستگاه تخته‌نرد، یادداشتی فرستاد که: « این، عین زندگی‌ست. در زندگی  فرصت‌ها برابر نیستند و تو باید با عددی که تاس بر اساس شانس و اقبال، برایت می‌آورد بازی کنی.» و پادشاه هند به ایرانیان آفرین می‌گوید و هدایای ارزشمندی به ایران می‌فرستد. 

ما از این داستان دو تا نتیجه می‌گیریم: 

۱- بزرگمهر درست می‌گفته؛ زندگی اصلا دو دو تا، چهار تا، ندارد و ما آدم‌ها، فرصت‌های برابر نداریم. 

۲- اگر بین این همه آدم، بزرگمهری پیدا شده که آبرویمان را بخرد، دلیل نمی‌شود که ما به خودمان بگیریم و خودمان را مردمانی زیرک و هوشمند بدانیم.